Μέρος 1ο (πρόλογος).

Πριν από ένα αιώνα περίπου ‘’γεννήθηκε’’ ο μύθος της γεωγραφικής Μακεδονίας και σύμφωνα με αυτόν μεγάλωναν -αυθαίρετα – τα όρια της αρχαίας Μακεδονίας. Τότε ήταν που παραποιήθηκε η συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913), η οποία δήθεν ”μοίρασε” τη Μακεδονία . Με τον καιρό πολλοί ‘’ειδήμονες’’, ξένοι και εγχώριοι, άρχισαν να δίνουν και ποσοστά των ‘’τριών Μακεδονιών’’, που κακώς, ακόμη και σήμερα, υιοθετούν πολλά ‘’έγκυρα’’ sites και εγκυκλοπαίδειες, Η αλήθεια είναι ότι στη συνθήκη αυτή δεν γίνεται καμιά άμεση ή έμμεση μνεία στη Μακεδονία, ούτε αναφέρονται ποσοστά ‘’διανομής’’ του Μακεδονικού χώρου. Πουθενά δεν υπάρχει η λέξη Μακεδονία και φυσικά πουθενά δεν γίνεται τριχοτόμησή της. Μετά τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων μοιράσθηκαν οι κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επί του Ευρωπαϊκού εδάφους και όχι η Μακεδονία. Γεωγραφική Μακεδονία, ανεξάρτητη και διαφορετική από την ιστορική, δεν υπήρχε τότε, ούτε υπήρξε ποτέ! Τα όρια, της ιστορικής και γεωγραφικής Μακεδονίας, της μόνης Μακεδονίας, συμπίπτουν στη γραμμή Αχρίδας, Μοναστηρίου, Γευγελής, Στρώμνιτσας και Μελενίκου και είναι αυτή που βλέπουμε στο χάρτη της Deutsche Welle που δείχνει ότι στην Ελλάδα ανήκει το συντριπτικό ποσοστό της και ένα μικρό ποσοστό ανήκει σε Αλβανία, Σκόπια και Βουλγαρία. Τα υπόλοιπα ήταν απλώς είτε κατακτήσεις της Μακεδονίας, από το Πακιστάν και τον Ινδό ποταμό ως την Αίγυπτο, είτε διοικητικές διαιρέσεις αυτοκρατοριών, είτε ουδέτερα ονόματα χωρίς να παραπέμπουν ποτέ και από κανέναν σε συγκρότηση έθνους, γλώσσας ή ιστορίας, παρά μόνο σε ένα τμήμα ενός έθνους που ονομάζεται Ελληνισμός. Δυστυχώς, μετά από χρόνια επαναλαμβανόμενης προπαγάνδας, η διαφοροποίηση της γεωγραφικής και ιστορικής Μακεδονίας έχει εδραιωθεί και οι περισσότεροι εκτός – αλλά και εντός – συνόρων, έχουν πιστέψει ότι αυτό είναι αλήθεια!
Λειβαδίτης Κωνσταντίνος