Τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε όλο τον κόσμο είναι η ελπίδα

Από τον ‘’βούρκο’’ των Πρεσπών, ευτυχώς, διασώθηκε ο Ελληνικός λαός, ο οποίος, παρά τον πολυετή λήθαργο και την οικονομική εξαθλίωση, βροντοφώναξε την αγάπη του για την πατρίδα, την πίστη και την αφοσίωση στα ιδανικά του έθνους μας. Ο κόσμος έκανε πάνω από 150 συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μέσα σε λίγους μήνες, εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτηση του, επειδή πέταξαν τη γνώμη του στα σκουπίδια. Ειδικά η ελληνική ομογένεια στην Αυστραλία, την Αμερική, τον Καναδά, την Ευρώπη, αλλά και σε όλα τα σημεία της Γης, διαμαρτυρήθηκε για την πρωτοφανή στρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και τη συκοφάντηση της δημοκρατίας. Ο θυμός μετατράπηκε σε δύναμη. Ιδιαίτερα στα δύο μεγάλα συλλαλητήρια, στο Σύνταγμα (και σε όλους τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας) και στην παραλία της Θεσσαλονίκης (γύρω από το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου και τον Λευκό Πύργο), ένα απίστευτο πλήθος κατέκλυσε ασφυκτικά όλους τους χώρους και – σε μια κατάθεση ψυχής – εξέφρασε με τρόπο κόσμιο, ειρηνικό και αποφασιστικό την βαθιά φιλοπατρία του, αλλά και τη δυσαρέσκειά του για την κατάφωρη αυτή αδικία! Όσο και αν οι Αρχές θέλησαν να τα υποβαθμίσουν, το σίγουρο είναι πως ήταν από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στην ιστορία της πατρίδας μας, τόσο από ποσοτικής άποψης (εκατοντάδες χιλιάδες), όσο και ποιοτικής και οργανώθηκαν από τον ‘’ανώνυμο λαό’’, που ήρθε από το πουθενά για να συντονίσει τη μαζική έκφραση! Άνθρωποι καθημερινοί, της αληθινής Ελλάδας, προσήλθαν για να βάλουν ένα φρένο στην κατρακύλα στο γκρεμό της παραίτησης και της αναξιοπρέπειας! Με κοσμιότητα, με ενωτικό πνεύμα, με αυθορμητισμό, χωρίς κόμματα και ‘’χρώματα’’, χωρίς διχαστικά συνθήματα, χωρίς πολιτικάντικες υστεροβουλίες! Αρκετά συλλαλητήρια στιγματίστηκαν από τη βία της αστυνομίας και ‘’πνίγηκαν’’ στα δακρυγόνα! Επεισόδια έγιναν και στο Πισοδέρι (λίγα χιλιόμετρα από τις Πρέσπες) στη συγκέντρωση κατά της ταπεινωτικής συμφωνίας την ημέρα της υπογραφής της! Η παρουσία των νέων στα συλλαλητήρια ήταν εμφανής! Η νέα γενιά των Ελλήνων, προς ευχάριστη έκπληξη όλων, έκανε την πλέον δυναμική επανεμφάνιση των τελευταίων δεκαετιών για χάρη της Μακεδονίας! Αυτό αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο αυτών των μαζικών κινητοποιήσεων. Είναι σίγουρο ότι θα δούμε τα επόμενα χρόνια να ξεπηδούν προσωπικότητες από τους νέους που συμμετείχαν σ’ αυτά. Αυτή η περήφανη νεολαία που πολλοί κατηγορούν, υποτιμούν και απαξιώνουν, που οδηγήθηκε σκοπίμως στην απάθεια και την αποστασιοποίηση, έστειλε σαφέστατο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση σε όλη την οικουμένη: ”Μη διανοηθείτε να παίξετε με την εθνική ακεραιότητα και την ιστορική παρακαταθήκη των Ελλήνων! Ως εδώ! Η ιστορία 2500 (και πλέον) ετών δεν παραχαράσσεται! Ό,τι κερδήθηκε με αίμα δεν μπορεί να χαθεί με το μελάνι μιας υπογραφής’’! Η νεολαία μας φαίνεται να επέστρεψε και – όπως έκανε σε κάθε κρίσιμη περίοδο για το Έθνος μας – είναι αυτή που θα μπει μπροστά και θα ”βγάλει το φίδι από την τρύπα” για άλλη μια φορά, συνεχίζοντας τη μάχη για την ακύρωση αυτής της Συμφωνίας! Ας ακούσουν οι ‘’αρμόδιοι’’, έστω και τώρα, τη φωνή της Ιστορίας, όπως αυτή εκφράσθηκε από τη φωνή του λαού!

Τα ψέματα και τα λάθη

Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε μεγάλη παραπληροφόρηση για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Ειπώθηκαν πολλά ψέματα που παρέσυραν ακόμη και αθώους και αδαείς να υποστηρίξουν το ιστορικό ‘’έγκλημα’’ και τον ακρωτηριασμό της ταυτότητάς μας. Πολιτικοί, υπουργοί, πρωθυπουργοί, νομικοί, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, σοβαροί και σοβαροφανείς, όλοι, απλοί και επίσημοι, εντός και εκτός συνόρων, αναμασούσαν τόσα χρόνια την καραμέλα των ‘’140 χωρών’’, θέλοντας να μας πείσουν ότι η διεθνής αναγνώριση των Σκοπίων ως ‘’Μακεδονία’’ είχε ήδη συντελεστεί. Για όλους αυτούς οι διαμαρτυρίες του λαού δεν είχαν κανένα νόημα και – απλά – με μια συμφωνία θα γινόταν η επισημοποίηση μιας πραγματικότητας που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό. Όμως αυτό ήταν απάτη! Αν ήταν έτσι τα πράγματα, τότε γιατί τα Σκόπια επείγονταν να λυθεί το πρόβλημα; Διότι το προσωρινό τους όνομα ήταν αυτό ακριβώς που λέει η λέξη: προσωρινό! Είχε το ‘’πρώην’’ μέσα, που σημαίνει κάτι που δεν υπάρχει πια! Ήταν μια ‘’πρώην’’ χώρα. Και ως ‘’πρώην’’ δεν είχε ταυτότητα. Και δεν θα αποκτούσε ποτέ, μέχρι να την αναγνώριζε επισήμως με οριστικό όνομα η μόνη χώρα – όπως αποφάσισε ο ΟΗΕ – που είχε δικαίωμα να έχει τον τελικό λόγο: η Ελλάδα! Υπάρχουν πολλές χώρες που αναγνωρίστηκαν διεθνώς, κι ύστερα ξε-αναγνωρίστηκαν ή άλλαξαν ονόματα. Τα Σκόπια μπορεί να είχαν αναγνωριστεί από κάποιες χώρες, αλλά υπήρχαν αρκετές που δεν τα είχαν αναγνωρίσει με το όνομα αυτό. Και όλες, ανεξαιρέτως, είχαν αναλάβει τη δέσμευση για την τελική αναγνώριση με το οριστικό όνομα που θα ενέκρινε η Ελλάδα! Στη διεθνή πρακτική κάτι που έγινε στο παρελθόν μπορεί να ανατραπεί. Ιδιαίτερα όταν στηρίζεται σε ψέμα ή παραλογισμό. Ήταν απάτη, επίσης, ότι τα κράτη που είχαν αναγνωρίσει τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία ήταν 140. Κάποιοι τα ‘’παραφούσκωσαν’’ για να έχουν ένα ακαταμάχητο επιχείρημα, που θα έκανε ευκολότερα πιστευτό το ‘’τετελεσμένο’’ της υπόθεσης! Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός αυτών των κρατών ήταν πολύ μικρότερος και συγκεκριμένα 107! Σε σύνολο 200 περίπου κρατών που υπάρχουν στη Γη! Υπήρξαν κάποια που ανακάλεσαν την αναγνώριση και επανήλθαν στο FYROM (Μεξικό) και κάποια που το μετάνιωσαν και το έλεγαν δημόσια (Σερβία)! Τα 107 κράτη θα ήταν ακόμη λιγότερα, γιατί υπήρχαν και κάποια, όπως η Τουβαλού (μια χώρα του Ειρηνικού Ωκεανού με 10.000 κατοίκους), η Ζιμπάμπουε, η Ρουάντα και η Σουαζιλάνδη στην Αφρική, η Μογγολία, το Νεπάλ και το Τατζικιστάν στην Ασία, αλλά και ορισμένα ευρωπαϊκά, που είχαν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως “Μακεδονία” και το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί; Η απάντηση είναι απλή: Γιατί, εδώ και δεκαετίες, κανείς από το επίσημο ελληνικό κράτος δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερώσει τις Αρχές αυτών των χωρών και να κάνει τις απαραίτητες διπλωματικές κινήσεις. Κάτι που έκαναν και κάνουν με επιμονή και υπομονή οι Σκοπιανοί. Δυστυχώς!

Λειβαδίτης Κωνσταντίνος